Procederen in eerste aanleg (Deel 1)

Absolute competentie, relatieve competentie

Indien er een geschil ontstaat tussen twee of meerdere partijen en zij komen er onderling niet uit, dan kunnen zij de rechtbank verzoeken hierover een uitspraak te doen. De eerste vraag die dan wordt gesteld is dan, welke rechter uitspraak mag doen ten aanzien van het geschil.

In dit artikel gaan wij in op de bevoegdheid van de rechtbanken ten aanzien van civiele vorderingen in eerste aanleg en procesvertegenwoordiging.

Absolute competentie

Absolute competentie is de term die wordt gebruikt om aan te duiden welke rechter in eerste aanleg bevoegd is om uitspraak te doen ter zake het geschil.
Het uitgangspunt is dat de rechtbanken (dus niet de gerechtshoven of de Hoge Raad) in eerste aanleg kennis nemen van alle burgerlijke zaken. Bijstand van een advocaat is alleen verplicht bij vorderingen welke dienen bij de rechtbank.

Art. 93 Rv bepaalt dat geldvorderingen t/m € 25.000 worden beoordeeld door de kantonrechter . Vorderingen groter dan € 25.000 worden beoordeeld door de sectie Civiel van de rechtbank.

De grens van € 25.000 betreft de totale vordering inclusief rente en incassokosten tot aan de dag dat de zaak aanhangig is gemaakt. De rente die vanaf de dag der dagvaarding wordt berekend telt niet mee voor de bepaling van de competentie. Indien er sprake is van meerdere vorderingen in één rechtszaak is voor de toepassing van artikel 93 Rv beslissend de totale waarde van de vorderingen. Vorderingen welke betrekking hebben op huur, huurkoop, consumentenkoop of arbeidsrecht vallen eveneens onder de bevoegdheid van de kantonrechter.
Vorderingen die onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) vallen, worden ook door de kantonrechter behandeld. Dit zijn consumptieve kredieten met een oorspronkelijke kredietsom van   ten hoogste ad € 40.000.  De kantonrechter kan, indien zij niet de bevoegde rechter is, de zaak ambtshalve doorverwijzen naar de juiste rechtbank (art. 71 Rv e.v.). Dit kan ook op verzoek van een van de procespartijen worden gedaan.

Relatieve competentie

Nadat is bezien welke rechtbank absoluut competent is om uitspraak te doen, is het zaak te bezien welke rechtbank relatief bevoegd is. Met relatieve competentie wordt bedoeld, de plaats waar de rechtbank, die bevoegd is uitspraak te doen ter zake het geschil, zetelt.

Art. 99 Rv bepaalt dat de rechtbank in de woonplaats van de gedaagde in beginsel bevoegd is om uitspraak te doen. Indien er geen bekende woonplaats is, is de rechtbank in de feitelijke woonplaats bevoegd.

Bij arbeidsrechtelijke zaken is de rechtbank in de plaats waar de arbeid gewoonlijk wordt verricht ex art. 100 Rv en voor huurzaken geldt dat de rechter in het gebied waar het gehuurde zich bevindt, bevoegd is.

In de praktijk

Wij komen in onze praktijk veelvuldig tegen dat dagvaardingen worden aangeleverd waarin de absolute of relatieve competentie onjuist is.
Het is onze taak als gerechtsdeurwaarderskantoor om hierop te letten en dit aan te passen, zodat er geen herstelexploot uitgebracht hoeft te worden en de gerechtelijke procedure geen onnodige vertraging oploopt.

Armaere Incassospecialisten & Gerechtsdeurwaarders

Wij zijn gespecialiseerd in Incasso, Proces-, Beslag- en Executierecht en het verrichten van ambtshandelingen. Wij voeren de gerechtelijke procedures bij de kantonrechter voor geldvorderingen tot € 25.000, in zaken met betrekking tot huurvorderingen (huurachterstanden, ontruimingen etc. ) en vorderingen welke onder de WCK vallen.
Wij onderscheiden ons door onze ervaren partners die tevens de dossierbehandelaars van uw zaak zijn.

Ons motto is: “Anderen beloven…. Wij maken het waar”.